Enchondroma - przyczyny, objawy, diagnoza i leczenie

Enchondroma - łagodny nowotwór składający się z tkanki chrzęstnej. Zlokalizowane wewnętrznie, zwykle w strefie trzonu kości i trzonu kości metadiofizov. Najczęściej wpływa na małe rurkowe kości dłoni i stóp, może być pojedyncze lub wielokrotne. Z reguły jest bezobjawowy, duże gruczoły wewnątrzwydzielnicze mogą powodować deformacje segmentu kończyny. Niekiedy endokryna jest skomplikowana pod względem patologicznego złamania. Odrodzenie w nowotworze złośliwym jest rzadkie. Rozpoznanie potwierdza radiografia, CT i biopsja. Leczenie operacyjne.

  • Patogeneza enchondrom
  • Objawy i rozpoznanie Enchondromas
  • Leczenie endochondrozy
  • Choroba Olliera
  • Enchondroma - leczenie

  • Enchondroma



    chondromy, ale różnią się od nich bardziej uporządkowaną strukturą. Pomimo powolnego wzrostu i niskiej skłonności do choroby nowotworowej, enhondromy traktować jako potencjalnie złośliwych guzów, więc onkologów i uraz zwykle zalecane chirurgiczne usunięcie.

    krzywica, traumatyczne zmiany i procesy zapalne w tkance kostnej.

    Guz jest dojrzałą chrząstką szklistą o utraconej strukturze. W przeciwieństwie do normalnej chrząstki komórki są chaotyczne, ich rozmiar i kształt mogą się znacznie różnić. Guz pokryty jest chrząstką i ma strukturę płatkową. Wewnątrz zwykle tworzą się małe ogniska kostnienia. Charakteryzuje się zmianami dystroficznymi w tkance, objawiającymi się upłynnieniem substancji międzykomórkowej i powstawaniem cyst. Kiedy złośliwość, komórki guza stają się większe, liczba komórek z dwoma jądrami wzrasta.

    "Ulubioną" lokalizacją endochromu są krótkie rurkowe kości stóp i szczotek. Może to również dotyczyć barku i kości udowej. W dziedzinie innych kości długich pojedyncze endochondros występują rzadko. Czasami są dotknięte płaskie kości Miednica, blade, itd. Gdy liczba mnoga chrzęstniakowatości (choroba olliera), guzy mogą być wykryte w jednej połowie ciała (prawy lub lewy) lub w rejonie jednej kończyny. Rzadziej proces patologiczny rozciąga się na obie kończyny dolne.

    bóle stawów, ograniczenie ruchów i zapalenie błony maziowej.

    Tkanka chrzęstna nie jest tak gęsta i mocna jak kość. Nie jest przystosowany do wysokich obciążeń statycznych i dynamicznych. Jeśli enchondrom zajmuje całą średnicę kości lub znaczną jej część, siła kości w tym miejscu jest znacznie zmniejszona. W takich warunkach wystarczy niewielki uraz, aby spowodować złamanie. Złamaniom towarzyszy ból, patologiczna ruchliwość, trzepotanie i deformacja kończyny. W przeciwieństwie do konwencjonalnych złamań, nie ma danych na temat intensywnych traumatycznych skutków w historii.

    Rozpoznanie endochromu jest zwykle proste. Na rentgenowskich wzorach długich rurowych kości ujawnia się centralnie zlokalizowane blaknięcie przypominające chmurę. W strefie oświecenia można wykryć ciemniejsze obszary - ogniska zwapnienia. Guzy w obszarze krótkich kości rurkowych zwykle wyglądają jednolicie i zajmują większość średnicy lub całej średnicy kości. Warstwa korowa nie jest zepsuta. CT kości określona podobny wzór, zaletą jest możliwość CT rozważyć bardziej szczegółowo strukturę enhondromy.

    Jeśli guz podejrzewa o złośliwość, wykonuje się biopsję. Nowotwory są wskazane przez powiększone komórki chrząstki o kształcie okrągłym lub nieregularnym i obecność dużej liczby komórek wielojądrowych. Aby poprawić niezawodność diagnostyki materiału ogrodzenia zawsze produkowane w wielu dziedzinach, a w początkowych stadiach choroby nowotworowej w strefach komórek prawidłowych enhondrome na przemian ze strefami regeneracji. Diagnozę różnicową endochondrozy przeprowadza się z guzem kości olbrzymiokomórkowej, włóknistą dysplazją, torbielą kostną i mięsakiem z rodzaju Chondrosarcoma.

    Traumatologia i ortopedia zwykle oferują pacjentom możliwość usunięcia guza natychmiast po rozpoznaniu.

    Rosnące endochondrozy krótkich kości rurkowych są wycinane w zdrowych tkankach. Gdy powstają duże defekty, stosuje się homo- lub alloprzeszczepy. W przypadku guzów płaskich i długich rurowych kości konieczna jest szeroka interwencja chirurgiczna - segmentowa resekcja kości, a następnie wymiana wady. Nawracające endochondrosy zasługują na szczególną uwagę ze względu na wysokie prawdopodobieństwo złośliwości. W takich przypadkach wykonywane są ablacje elastyczne (rozszerzone).

    naczyniaki (zespół maffucci), co najmniej - A włókniaki, tłuszczaki, Chrząstkowe wyrośla kostne i inne nowotwory, które powstały w wyniku łamania ontogenezy.

    Choroba objawia się opóźnieniem wzrostu i deformacją uszkodzonych segmentów. Często obserwuje się złamania patologiczne. Na zdjęciach rentgenowskich z długich rurkowych kości występują kolagenowe wzrosty metafiz z niezmienionymi trzonami. Nie ma normalnego wzoru kostnego w strefie metafiz, zamiast tego określa się nierównomiernie zdefiniowane wybielanie. Warstwa korowa jest rozrzedzona. Na radiogramie dłoni i stóp widoczne są skrócenie i odkształcenie paliczków. Oświetlenie zlokalizowane w częściach centralnych warstwy korowej generalnie nie zmienione, to jest pęcznienie korowej kości w enhondromah duża.

    Jeśli podejrzewa się chorobę Olie, przeprowadza się rozszerzone badanie rentgenowskie, w tym radiogram wszystkich segmentów, w których mogą tworzyć się enchondioza. Obecnie nie ma metod, które mogłyby wyeliminować objawy tej choroby podczas wzrostu dziecka. Podczas usuwania zmienionych obszarów szybko pojawiają się nawroty. Korekcja deformacji jest nieskuteczna z powodu gorszej struktury kości. Dlatego zaleca się, aby dzieci nosiły obuwie ortopedyczne i przeprowadzały regularne kontrole. Pod koniec wzrostu szkieletu dotknięte obszary zostają wycięte, a następnie następuje wymiana wad. Aby skorygować odkształcenia, należy nałożyć aparat Ilizarowa.