Gruczolakorak płuc - przyczyny, objawy, rozpoznanie i leczenie
Gruczolakorak płuca - histologiczny wariant raka oskrzelowo-płucnego, reprezentowany przez złośliwy nabłonek gruczołowy. Patognomoniczny kliniczny znak gruczolakoraka płuca to kaszel z uwolnieniem dużej ilości plwociny; obserwowano również krwioplucie, ból w klatce piersiowej, duszność, powiększenie węzłów chłonnych, stan podgorączkowy. proces nowotworowy można się spodziewać, na podstawie danych rentgenowskich, tomografii komputerowej, oskrzelowego płuc jednak, aby potwierdzić rozpoznanie jest możliwe tylko po morfologicznego badania materiału. W zależności od stadium gruczolakoraka płuca wykonuje się leczenie chirurgiczne, chemioterapię, radioterapię lub ich kombinację.
Gruczolakorak płuca
rak płuc, który zdiagnozowano w pulmonologii w 35-40% przypadków. Najczęściej spotyka się postać histologiczną u mężczyzn w wieku powyżej 60 lat. W 70% przypadków nowotwór rozwija się z komórek podstawnych małych oskrzeli i ma obwodową lokalizację; znacznie rzadziej pochodzi z gruczołów śluzowych dużych oskrzeli i znajduje się centralnie. Gruczolakorak płuc ma tendencję do szybkiej progresji - w przypadku braku leczenia w ciągu sześciu miesięcy jego rozmiar może zostać podwojony.
złośliwe guzy płuc, ryzyko gruczolakoraka nie zależy od długości aktywnego palenia. U pacjentów niepalących, guz rozwija się zwykle na tle ograniczonej pneumosklerozy. Wśród innych czynników ryzyka są bierne wdychanie dymu papierosowego, kurzu, radonu, różnych lotnych substancji rakotwórczych. Pylica płuc, w szczególności pylica azbestowa, zwiększa ryzyko dziesiątki razy ryzyko gruczolakoraka płuca.
Etiologia guzów gruczołów niewykluczone rolę wirusów zakażają nabłonek oskrzeli, powodując uszkodzenie DNA, a aktywację protoonkogenów. Prawdopodobieństwo wystąpienia gruczolakoraka wzrasta na tle przedłużonej terapii hormonalnej, łagodnych guzów płuc, CNDD. Możliwe jest także genetyczne predyspozycje do rozwoju raka płuc.
nie ma przerzutów
II etap - rozmiar guza nie przekracza 6 cm, częstość występowania nie wykracza poza odcinek płuca lub odcinkowego oskrzela; stwierdza się obecność przerzutów w węzłach chłonno-płucnych
III etap - wielkość formacji jest większa niż 6 cm, proces nowotworowy obejmuje cały płat, lobar lub główny oskrzele; Przerzuty są określane w węzłach chłonnych
tracheoskronowo, przysadki i bifurkacji.
IV etap - guz rozciąga się na inne płuco, sąsiadujące struktury anatomiczne; ustala się miejscowe i odległe przerzuty gruczolakoraka płuca, możliwy jest rozwój zapalenia opłucnej raka.
rak płuca obwodowego jest najbardziej typowy dla bólu w klatce piersiowej i duszności; w późniejszych stadiach może wystąpić zapalenie opłucnej. Przy centralnej lokalizacji z wewnątrzoskrzelowym rozwojem guza, rozwija się duszność, możliwe jest oddychanie stridoryczne i możliwe jest obstrukcyjne zapalenie płuc. Z powodu naruszenia wymiany gazowej w raku oskrzelikowo na znaki przednich niewydolności oddechowej (hipoksemii, duszność), kaszel z dużą ilością śluzu.
Typowe objawy, które występują we wszelkich przypadków gruczolakoraka płuc, obejmują stany podgorączkowe niewyjaśnione, nawracające zapalenie płuc i opłucnej, zaburzeń głosu (chrypka), zapalenie węzłów chłonnych i naczyń chłonnych, ostry utratę wagi bez specjalnego wysiłku. Gruczolakorak płuc charakteryzuje się wczesnym występowaniem ognisk przerzutowych w wątrobie, kościach, mózgu, nadnerczach.
badanie morfologiczne. W ogólnym obrazie rtg płuc gruczolakorak pojawia się w postaci zaokrąglonego cienia, czasami można określić wysięk opłucnowy. Rentgenowskie objawy raka oskrzelikowo-pęcherzykowego są ograniczonymi obszarami ciemnienia z paskimi strefami o zwiększonej przezroczystości lub ogniskami wielokrotnego ogniska.
Bardziej dokładne informacje na temat lokalizacji guza, zainteresowania węzłów chłonnych i narządów śródpiersia pozwala na uzyskanie CT płuc. Bronchoskopia z biopsją jest najbardziej pouczająca w centralnej lokalizacji gruczolakoraka płuca. W tym samym czasie, nawet przy obwodowym wzroście guza podczas endoskopii, można uzyskać wydzielanie oskrzeli do badania cytologicznego. W niektórych przypadkach ogólny algorytm rozpoznawania raka płuca jest uzupełniany ultrasonograficznie przez jamy opłucnej, torakocentezę, wstępnie wybarwioną biopsję.
segmentektomia, lobektomia lub bilobektomia) do usunięcia całego płuca (pneumonektomia z limfadenektomią). Oprócz interwencji chirurgicznej lub jeśli nie można jej przeprowadzić z powodu zaniedbania procesu lub ciężkości stanu pacjenta, zaleca się stosowanie polikemerapii i radioterapii.
Późna diagnoza i brak odpowiedniego leczenia są niekorzystnymi czynnikami prognostycznymi: pięcioletnia przeżywalność w tym przypadku nie przekracza 10-15%. Wśród pacjentów, którzy zostali poddani resekcji płuca w jednej lub innej objętości, liczba ta jest znacznie wyższa - 50-80%.